Karczma Pod Soczystym Arbuzem

Spojrzawszy na barmankę Cendphilion wyczytał z wyrazu twarzy, że towarzystwo niezbyt się jej podoba. Podszedł więc do lady, sięgnął jedyną ręką pod płaszcz i wyciągnął pozłacany oręż z inskrypcją w łacinie.
"Widzisz Pani, kiedyś człowiek walczył lecz gdy w bitwie straciłem rękę wycofano mnie z walk. Szansę dało mi Sacrum Officium, pomimo kalectwa spisywałem się dobrze. 17 lat sądów, oskarżeń , tortur zmęczyło mnie i wyruszyłem do Vackell i tu hoduję zioła . Relaksuje mnie to i pozwala zapomnieć o dawnych latach. Lecz brakuje mi dobrej motyki , a wyznaczanie gródek mieczem nie jest dobre i powoduję korozje ostrza. Może Ty Pani masz jakąś motykę?Aha, i poproszę kufel miodu pitnego"
Usiadł na stołku przy ladzie i rozglądał się.
Może wreszcie się rozweseli

Kostyr przyglądał się kobiecie o czarnych włosach już dłuższą chwilę, dopiwszy trzecie piwo wstał i ruszył do jej stolika.
Kiedy się zbliżył, lekko sie skłonił.
"Witam Panią, jestem Kostyr, czy można się przysiąść?

Członek Kongregacji Kardynalskiej zwanej Inkwizycją popatrzył w stronę starca. Nie zwlekając przysiadł się na stołek obok.
"Pozdrowiony bądź starcze, myślę że skusisz się na piwo?"
Skierował wzrok w stronę barmanki
"Dwa piwa poproszę"
Spojrzał znowu na starca i z wymownym wzrokiem powiedział:
" Skąd pochodzicie i co Was Panie zagnało w te strony?"

"Bardzo chętnie się napiję. Przybyłem dość dawno i zaliczyłem kilka wiosen w tej krainie. Cóż przypędziły mnie tutaj zimne wiatry północy. Na starość pragnę zażyć trochę spokoju. No a najlepszy wypoczynek na świeżym powietrzu." Po czym napił się podanego piwa. "Tak dla przyzwoitości, zwą mnie Isildur Wrathen, a Pańskie miano?" kapłan spojrzał na siedzącego obok mężczyznę.

"Cendphilion, na dodatek Jednoręki" powiedział podając jedyną pozostałą dłoń.
"Dawny wojownik, pogromca saracenów i członek Świętego Oficjum. Przybyłem tu by zaznać spokoju na starość, jak Wy szanowny Panie. Ogród mój pełen ziół kwitnących i widok ten cieszy oczy. Jesteście kapłanem Panie, komu służycie?"
Po tych słowach wziął kilka łyków piwa i zaczął szukać mięsa na wcześniej podanym prosiaku.

Podniosła swoje zielone oczy na twarz Kostyra "Oczywiście, moim sąsiadem jest tylko pustka" Uśmiechneła sie po czym odsiawiła kieliszek wina i podała mężczyźnie rękę " Nazywam sie Krisanthe, Kostynie" Chwile przyglądała sie wyraźnym rysom starca " Miło, że się przysiadłeś, zazwyczaj jestem na tyle toksyczna, że ludzie mnie omijają" Zaśmiała się szczerze.

"Witaj Pani", zachrypniętym głosem powiedział do Krisanthe. "Pomimo dobrego węchu nie wyczuwam toksyn ani ich nie widzę. Jak coś mam maść z najlepszych ziół". Uśmiechnął się lekko i wrócił do picia piwa.

Michał tymczasem siedział sobie samotnie i kończył już swoje piwko (jedzenie skończył dużo wcześniej). Teraz spoglądał za okno tam rozciągał się widok budynków, które znał od dawna. Tak, nareszcie był u siebie. Zadowolony wyciągnął malutką drewnianą fajkę, którą zaraz potem nabił jakimiś ziołami. Po chwili z jego ust wydobywały się kółka dymu, które przez jakiś czas nie tracąc swojego kształtu, wędrowały ku górze, aż pod sklepienie Karczmy.

Do karczmy wszedł młody, czarno włosy mężczyzna. Zauważywszy dość spora liczbę przebywających lekko sie zdziwił. Dopiero co karczma została otwarta, a tu juz takie tłumy... Nic nie zamawiając, podszedł do jednego z wolnych stolików i usiadł obserwując każdego po kolei.

Do karczmy weszła niewysoka ciemnowłosa dziewczyna. Przebiegła po wszystkich wzrokiem i skierowała się do lady. "Barman! Sok jabłkowy proszę." Wzięła swoją szklankę i podążyła do stolika, przy którym siedział palący fajkę mężczyzna. "Można się przysiąść?" zapytała.

Honn siedział zamyślany w swoim kąciku Coraz więcej i więcej osób przybywa ,ta karczma to będzie miała ogromne obroty ,gdy całe Imperium dowie się o tej karczmie to zapewne będą tu przychodzić, aby odpocząć w spokoju .Rozglądał się ,wpatrywał się skrycie w twarze przybywających gości, zwrócił się do barmanki "Szanowna pani czy mógł bym prosić kolejne piwo? Był bym bardzo wdzięczny".

Mężczyzna jakby wyrwany ze snu, spojrzał na kobietę. "Ależ jasne! Piękny mamy dzisiaj dzień, nie prawdaż? Jestem Michał i zajmuję się ścinaniem drzew, chociaż ostatnio także głów potworów. A ty? Jak się nazywasz i czym się zajmujesz?" Po tych słowach usiadł nieco bardziej prosto, jak kultura nakazywała w obecności kobiety. Zgasił fajkę i włożył ją do kieszeni kubraka.

Spuściła wzrok na mężczyzne przy barze śmiejąc sie głośno "Dobrze wiedzieć żę nie śmierdze" Powiedziała przez śmiech "Ale dziękuje za ewentualne ofiarowanie pomocy " Uśmiechneła się po czym znów spojrzała na Kostyra "Usiądź prosze" Wskazała miejsce koło siebie.

"Zawsze do usług" - skierował swój wzrok na kobietę obok Kostyra. Nareszcie skończył palić tą fajkę. Nie miałbym nic przeciwko gdyby nie skojarzenie z dymem który unosił duszę do świata zmarłych, ale czemu ja gadam do siebie? Zaczął głaskać długą brodę i przemówił do drwala:
"Czy Ty kiedyś nie byłeś u mnie na torturach? Poznaję Twe rysy twarzy. Taak, to chyba możesz być Ty, oskarżony o herezję i zbiegły z więzienia. Jeśli bredzę to wybacz ale ten dym źle na mnie wpłynął."

Kapłan podał dłoń Cendphilionowi. "Służę jednemu z trzech bóstw jakie stworzyły Imperium - Enderowi. Z pewnością nie jest on zbytnio poważany przez nasz klan, ale ja również szacunku wychodzącego ponad me obowiązki nie składam. Mam nadzieję, że domyślasz się o kogo chodzi." - uśmiechnął się przyjaźnie i pociągnął kolejny łyk piwa aby zapomnieć o postaci o której przed chwilą wspomniał i nie psuć zabawy.
" Jeśli mógłbyś mi objaśnić drogi przyjacielu, cóż to jest owo Święte Oficjum o którym wspomniałeś?"- zwrócił sie Isildur do Cendphiliona.